بهجت آباد
بِهجَت‌آباد
محله‌ای در تهران، در ۱۲۸۸ق، میرزا یوسف مستوفی‌الممالک (صدراعظم از ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۳ق)، ناحیه‌ای در محدودۀ عباس‌آباد، یوسف‌آباد، جلالیه و خندق شمالی تهران (خیابان انقلاب کنونی) را آباد کرد و آن را به نام یکی از دختران خود بهجت‌آباد خواند. او نهری از آب رودخانۀ کرج در بهجت‌آباد جاری کرد و کشاورزی به‌راه انداخت. بهجت‌آباد یخچالی طبیعی داشت و تا ۱۳۱۵ش در بخشی از آن کشاورزی می‌شد. مستوفی‌الممالک از بهجت‌آباد تا یوسف‌آباد خیابان عریضی کشیده و دو طرف آن را بوته‌های گل محمدی، رز و گل رعنا کاشته بود. از مکان‌های مهم بهجت‌آباد می‌توان کالج امریکایی (دبیرستان البرز بعدی در چهارراه کالج) را نام برد. مردم در بهجت‌آباد به تفرج و گردش می‌پرداختند و در استخر بهجت‌آباد مردان مسابقۀ شنا برگزار می‌کردند. بهجت‌آباد تا ۱۳۲۴ش هنوز خیابانی خاکی و خلوت بود و باغ‌های پردرخت قدیمی در آن بود. در شمال خیابان و نزدیک قلعۀ ارمنی‌ها، محل احتمالی پارک و آپارتمان‌های بهجت‌آباد امروزی، در کنار نهر خروشان کرج و چند درخت چنار کهنسال، قهوه‌خانۀ کوچکی بود که شب‌های تابستان صادق هدایت، مظفر بقایی کرمانی، ابوالقاسم انجوی شیرازی، پرویز ناتل خانلری، پرویز داریوش، محسن هشترودی، محمدعلی حکمت، علی زهری، سید صادق گوهرین و چند تن دیگر در آن جمع می‌شدند و پیرمردی ارمنی کمانچه می‌نواخت. با مرگ صاحب آن در ۱۳۲۵ش، قهوه‌خانه متروک شد. میدان بهجت‌آباد، تقاطع خیابان بهجت‌آباد با خیابان ولی‌عصر امروزی را تشکیل می‌داد. این میدان که بعدها ولیعهد نام گرفت، امروزه تقاطع خیابان کریم‌خان با خیابان ولی‌عصر (عج) است و میدان ولی‌عصر (عج) خوانده می‌شود. بهجت‌آباد از اولین محله‌های شهر تهران است که مجتمع بزرگ مسکونی به سبک امروزی در آن احداث شد. از مراکز مهم بهجت‌آباد بیمارستان میرزا کوچک‌خان (شوروی سابق) را می‌توان نام برد. بهجت‌آباد از محلات ارمنی‌نشین شهر تهران است و دو کلیسا دارد.