آلوارت، فون ویلهلم تئودور (۱۸۲۸ـ۱۹۰۹م)
آلوارت، فون ویلهِلم تِئودور (۱۸۲۸ـ۱۹۰۹)(Alhwardt, von Wilhelm Theodor)
خاورشناس آلمانی. در دانشگاه‌های گرایفسوالد و گوتینگن درس خواند و در رشتۀ زبان‌شناسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در دانشگاه گرایفسوالد، کتابدار و سپس از ۱۸۶۱ استاد زبان‌های شرقی شد. در نشر نظم و نثر عربی بسیار کوشید و از بزرگ‌ترین آگاهان به شعر جاهلی و اشعار رجزی عرب بود. از آثار اوست: فهرست نسخه‌های خطی عربی کتابخانۀ سلطنتی برلین در ۱۰ جلد (برلین، ۱۸۸۷ـ۱۸۹۹) که بزرگ‌ترین کار او و از دقیق‌ترین فهرست‌‌های نسخه‌های خطیِ عربی ا‌ست؛ چاپ دیوان طهمان‌الکلابی (لیدن، ۱۸۵۸)؛ چاپ الفخری فی‌الآداب‌السلطانیه نوشتۀ ابن طِقْطَقی (گوتینگن، ۱۸۶۰)؛ چاپ دیوان ابوُنواس (گرایفسوالد، ۱۸۶۱)؛ چاپفتوح‌البلدان بلاذری، با همکاری دخویه، در ۳ جلد (گرایفسوالد، ۱۸۶۳ـ۱۸۶۸)؛ دربارۀ شعر و شاعری اعراب (گرایفسوالد، ۱۸۵۹)؛ العقد الثمین فی دواوین الشعراء الجاهلین (گرایفسوالد، ۱۸۶۹)؛ ترجمۀ دیوان رؤبة بن العجّاج (برلین، ۱۹۰۴) با حفظ وزن.