محسن چاوشی
| محسن چاوشی محسن چاوشی حسینی | |
|---|---|
| زادروز |
خرمشهر ۸ مرداد ۱۳۵۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| سبک | پاپ |
| آثار | من و ما (گروهی- 1393)؛ پاروی بی‌قایق (1393)؛ امیر بی‌گزند (1395)؛ ابراهیم (1397) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | جایزه‌ی بهترین آلبوم موسیقی پاپ (امیر بی‌گزند) در سی و دومین دوره‌ی جشنواره‌ی موسیقی فجر (1392) |
محسن چاوشی (خرمشهر ۸ مرداد ۱۳۵۸ش- )
(نام کامل: محسن چاوشی حسینی) خواننده، آهنگ‌ساز و تنظیم‌کننده‌ی موسیقی پاپ و راک ایرانی. پس از دریافت دیپلم حسابداری و اتمام دوره‌ی سربازی، چندین سال به صورت غیرمجاز و زیرزمینی در موسیقی فعالیت داشت. چاوشی خواننده‌ی آهنگ‌های فیلم سنتوری (به کارگردانی داریوش مهرجویی و آهنگ‌سازی اردوان کامکار و خودش) است که به خاطر آهنگ‌هایش هیچ‌گاه مجوز پخش نگرفت.
آثار محسن چاوشی تا زمان انتشار رسمی آلبوم یه شاخه نیلوفر (1387) شامل 5 آلبوم و چندین تک‌آهنگ می‌شود. از سال 1387 او جز آلبوم‌های رسمی‌اش آهنگ چندین سریال، برنامه‌ی تلویزیونی و فیلم سینمایی را ساخته یا خوانده است که به برخی اشاره می‌شود: تیتراژ پایانی فیلم سینمایی لامپ ۱۰۰ (سعید آقاخانی- 1393)؛ سریال شبکه‌ی خانگی شهرزاد (حسن فتحی- 1394 تا 1396)؛ تیتراژ سریال سایه‌بان (۱۳۹۶)؛ برنامه‌ی مهربانو (شبکه سه سیما- ایام نوروز ۱۳۹۴) و ویژه برنامه‌ی تحویل سال نو از شبکه‌ی دو سیما (۲۹ اسفند ۱۳۹۰).
چاوشی در سی و دومین دوره‌ی جشنواره‌ی موسیقی فجر (1392)، برنده‌ی جایزه‌ی بهترین آلبوم موسیقی پاپ (امیر بی‌گزند) شده و در چهاردهمین دوره‌ی همایش مولانا نیز مورد تجلیل قرار گرفته است. همچنین در هفتمین دوره‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی کرافیلم (در کراچی) نیز جایزه‌ی بهترین موسیقی متن فیلم به محسن چاوشی و اردوان کامکار، برای فیلم سنتوری، داده شد. محسن چاوشی با وجود نزدیک به 20 سال فعالیت در زمینه‌ی موسیقی هنوز کنسرتی برگزار نکرده است. این در حالی است که از او تاکنون بیشتر از 150 آهنگ و چندین آلبوم موسیقی مستقل و گروهی، به صورت رسمی و زیرزمینی منتشر شده.
آلبوم‌های رسمی: یه شاخه نیلوفر (1387)؛ سلام آقا (گروهی- 1388)؛ ژاکت (1388)؛ هشت (گروهی- 1389)؛ حریص (1389)؛ خاص (1390)؛ پرچم سفید (1390)؛ دلصدا (گروهی- 1390)؛ من خود آن سیزدهم (1391)؛ من و ما (گروهی- 1393)؛ پاروی بی‌قایق (1393)؛ امیر بی‌گزند (1395)؛ ابراهیم (1397).