موسیقی الکترونیک
موسیقی الکترونیک (electronic music)
موسیقی‌ای که بیشتر از صداهای تولیدشده یا تغییریافته با تمهیدات الکترونیکی ساخته شده است. این اصطلاح ابتدا در ۱۹۵۴ برای توصیف موسیقی‌ای به‌کار رفت که از صداهای ترکیبی ضبط‌شده روی نوار تشکیل می‌شد، تا آن را از موزیک کنکرِت (موسیقی عینی) متمایز سازد، اما بعدها موسیقی مخصوص صداهای الکترونیک با سازهای سنتی یا خوانندگان را نیز دربر‌گرفت. کارل‌هاینتس اشتوکهاوزن[۱] از پیش‌گامان موسیقی الکترونیک بود، و ترانۀ جوانان[۲] (۱۹۵۵ـ۱۹۵۶)، او برای پسران خواننده و صداهای الکترونیکی، از نخستین قطعه‌های مهم این سبک بود. لوچانو بِریو[۳] نیز با استفاده از ترکیب سازهای الکترونیک و سنتی آهنگ‌هایی همچون تفاوت‌ها[۴] (۱۹۵۷) برای گروه هم‌نوازان مجلسی و نوار، می‌ساخت. سایر آهنگ‌سازانی که در نخستین سال‌های پیدایش موسیقی الکترونیک کار می‌کردند، عبارت بودند از میلتون بابیت[۵]، برونو مادِرنا[۶]، و ادگار وارِز[۷].