وارز، ادگار (۱۸۸۳ـ۱۹۶۵)
وارِز، اِدْگار (۱۸۸۳ـ۱۹۶۵)(Varese, Edgard)
آهنگ‌ساز فرانسوی. در ۱۹۱۶ پاریس را به‌قصد نیویورک ترک کرد و در ۱۹۱۹ ارکستر سمفونی نوین[۱] را با همکاری کارلوس سالزِدو[۲] (۱۸۸۵ـ۱۹۶۱)، هارپ‌نواز فرانسوی مقیم امریکا، بنیاد گذاشت تا به ترویج موسیقی مدرن و پیشا‌کلاسیک بپردازد. آثار او تجربی و اغلب نامطبوع (دسیونانت)[۳]اند و ترکیبی از صداهای الکترونیک با سازهای ارکستر را در خود دارند. وارز با احیای ارزش‌های تونالیته دست به اکتشاف منابع جدید بیان موسیقایی زد که نمونه‌های آن را در صدادهی‌های کوبشی یونیزاسیون[۴] (۱۹۲۹ـ۱۹۳۱)، صدای انفجاری دو ترمین در هیپرپریسم (فوق‌منشور[۵]، ۱۹۳۳ـ۱۹۳۴)، و ترکیب صداهای ضبط‌شده روی نوار و سازهای زنده در بیابان‌ها[۶] (۱۹۵۰ـ۱۹۵۴) می‌توان دید. او در ۱۹۵۸پوئم الکترونیک[۷] را پدید آورد که از نخستین شاهکارهای موسیقی الکترونیک با استفاده از نوار استودیویی است.