آنکلساریا، تهمورث دینشاه
| آنکلساریا، تهمورث دین شاه Tahmuras Dinshah Anklesaria | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۲م |
| درگذشت | بمبئی ۱۹۰۳م |
| ملیت | هندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات) |
| شغل و تخصص اصلی | موبد زردشتی |
| شغل و تخصص های دیگر | ایران‌شناس |
| آثار | ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳م)؛ بندهش (۱۹۰۸م) |
| گروه مقاله | زبان شناسی و ترجمه |
| خویشاوندان سرشناس | بهرام گور تهمورث آنکلساریا (پسر) |
آنْکلِساریا، تهمورث دینشاه (۱۸۴۲ـ بمبئی ۱۹۰۳م) (Anklesaria, Tahmuras Dinshah)
موبد زردشتی و ایران‌شناس هندی. نزد پدرش و سپس در مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات[۱]) درس خواند و در سلک موبدان درآمد. در بمبئی به مطالعات اوستایی و زبان پهلوی پرداخت و سانسکریت را نیز آموخت. زبان‌های گجراتی[۲]، اردو و فارسی را به خوبی می‌دانست و با زبان‌های فرانسه[۳]، آلمانی[۴] و انگلیسی[۵] آشنایی داشت. در ۱۸۷۴م استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی شد. شماری از آثار پهلوی را ویراست کرد که پس از مرگش توسط پسر او، بهرام گور تهمورث، به چاپ رسید.
از آثارش: ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳م)؛ بندهش (۱۹۰۸م).