آنیموس و آنیما
آنیموس و آنیما (Animus and anima)
در روان‌شناسی تحلیلی[۱]، کهن‌الگو[۲]های جنسی در ناخودآگاه جمعی که مکمل هویت جنسی آگاهانۀ زن و مردند. آنیموس معرف مردانگی ناآگاهانۀ زن و آنیما مبین زنانگی ناآگاهانۀ مرد است. اصطلاحات آنیموس و آنیما را نخستین‌بار کارل گوستاو یونگ[۳]، در کتابی با نام تیپ‌های روان‌شناختی (۱۹۲۱) به کار برد. مفهوم کهن‌الگوی دگرجنسی[۴] که از پیچیده‌ترین نظریه‌های یونگ است، حاصل تلاش او برای مفهوم‌سازی دو قطب مکمل در روان‌شناسی انسان بود.