کلیف رابرتسون
کلیف رابرتسون (کالیفرنیا ۹ سپتامبر ۱۹۲۳ - نیویورک ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱م) Cliff Robertson
(نام کامل: کلیفورد پارکر رابرتسون سوم[۱]) بازیگر امریکایی برندۀ جایزه اسکار. در یک‌سالگی او مادرش درگذشت و کلیف تحت کفالت مادربزرگ مادری‌اش بزرگ شد. در کالج انتیاک[۲] (اوهایو) و بعدها اکتورز استودیو[۳] تحصیل کرد. در سال ۱۹۴۱م به نیروی دریایی پیوست و در زمان جنگ جهانی دوم در ارتش امریکا خدمت کرد. در ۱۹۴۳م برای نخستین بار جلوی دوربین رفت. از ۱۹۴۷م در یک سلسله‌نمایش‌های سیار و سپس در نیویورک به ایفای نقش پرداخت. به کمک جاشوآ لوگان[۴] که قبلاً در صحنۀ تئاتر او را کارگردانی کرده بود نخستین نقش مهم سینمایی خود را در فیلم بلند پیک‌نیک[۵] (1956م) به عهده گرفت. پس از بازی در تعدادی فیلم با کیفیت‌های متفاوت، رئیس‌جمهور وقت، جان اف. کندی، او را برای ایفای نقش خود در فیلم اژدر پی.تی 109[۶] (1963م) انتخاب کرد و توجه همگان به رابرتسون جلب شد. در بهترین مرد[۷] (1964م) ملودرامی سیاسی بر مبنای نمایشنامه‌ای از گور ویدال نقش نامزد بی‌رحم ریاست جمهوری را به نحوی تأثیرگذار و به‌یادماندنی ایفا کرد. در چارلی[۸] (1968م) در قالب مردی عقب‌مانده ظاهر شد که بر اثر آزمایشی علمی نابغه می‌شود. برای همین فیلم جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به دست آورد.