لهار، فرانتس (۱۸۷۰ـ۱۹۴۸)
لِهار، فرانْتْس (۱۸۷۰ـ۱۹۴۸)(Lehar, Franz)
آهنگساز مجار. اپرتهای بسیاری نوشت که ازجمله آنهایند: بیوۀ خوشحال[۱] (۱۹۰۵)، کُنتِ لوکزامبورگ[۲] (۱۹۰۹)، عشق کولی[۳] (۱۹۱۰)، و سرزمین لبخندها[۴] (۱۹۲۹). ترانهها، مارشها، و یک کنسرتوی ویولن نیز دارد. لِهار در کُمارُم[۵] بهدنیا آمد و فرزند یک رهبر ارکستر نظامی بود. در کنسرواتوار پراگ[۶]، در جمهوری چک امروز، تحصیل کرد و قصد داشت نوازندۀ ویولن شود، اما بعد رهبر ارکستر نظامی شد. موسیقیاش از تأثیر نغمههای محلی اسلاوُنی[۷] جنوبی نشان دارد؛ او ابتدا کوشید در زمینۀ ساخت اپرا سِریا (اپرای سنگین) شهرت یابد، و آثاری همچون کوکوشکا[۸] (۱۸۹۶؛ بعدها با نام تاتیانا[۹]) پدید آورد، اما در عرصۀ اپرت بود که به برتری واقعی دست یافت. در آخرین سالهای عمر کنارهگیری کرد و در ایشل[۱۰] اقامت گزید.