موسورگسکی ، مودست (۱۸۳۹ـ۱۸۸۱)
موسورگْسْکی، مودِسْت (۱۸۳۹ـ۱۸۸۱)(Mussorgsky, Modest)
آهنگساز روس. از آهنگسازان «گروه پنج[۱]» موسوم به گروه مقتدر بود. شاهکار اپرایی او بوریس گودونف[۲] (۱۸۶۹، بازنگری ۱۸۷۱ـ۱۸۷۲) به معضلی سیاسی مربوط بود و ترانویسیهای واقعگرایانۀ الگوهای کلامی را بهکار میگرفت. بسیاری از آثار او، ازجمله تابلوهای یک نمایشگاه[۳] (۱۸۷۴) برای پیانو، را آهنگسازانی دیگر همچون ریمسکی ـ کورســاکوف[۴]، راول[۵]، و شـوســتاکــوویچ[۶] بازنگری کردند و تنظیم ارکستری دادند و برخی تازه در همین دوران اخیر زیبایی اصیل خشن و اولیۀ خود را بازیافتند. موسورگسکی، در کـــارهوو[۷] (پســــکوف[۸]، روسیه) بهدنیا آمد و در فقر و براثر اعتیاد به الکل درگذشت. تحت تأثیر ادبیات و موسیقی محلی، هر دو، قرار داشت. از دیگر آثار اوست: اپراهای ناتمام کووانچینا (ماجرای خاوانسکی)[۹] و بازار ساراچینتسی[۱۰]، قطعۀ ارکستری شبی بر فراز کوه سنگی[۱۱] (۱۸۶۷)، و ترانههای بسیار. موسورگسکی پسر یک ملاک ثروتمند بود؛ در ۱۰سالگی او را به سنپترزبورگ فرستادند تا برای تحصیل در یک مدرسۀ نظامی آماده شود، و در ۱۸۵۲ وارد این مدرسه شد. در ۱۸۵۶ به هنگی پیوست و تا ۱۸۵۷ که با دو آهنگساز یعنی دارگومیژسکی[۱۲] و بالاکیرِف[۱۳] آشنا شد، بهطور جدی به فعالیت حرفهای موسیقی فکر نمیکرد، اما در این سال تحصیل موسیقی را زیرنظر بالاکیرِف آغاز کرد. در ۱۸۵۸ از خدمت کنارهگیری کرد، اما هیچگاه تحصیل خود را بهصورت منظم دنبال نکرد. در ۱۸۶۹ شکل اولیۀ بوریس گودونف را بهپایان رساند، اما اپرای سلطنتی[۱۴] آن را رد و موسورگسکی در ۱۸۷۱ـ۱۸۷۲ اپرای خود را بازبینی کرد، و این روایت دوم در ۱۸۷۴ به روی صحنه رفت. بوریس گودونُف با ارکستراسیون ریمسکی ـ کورساکوف محبوبیت یافت، اما اکنون در بیشتر موارد ارکستراسیون اصلی موسورگسکی را ترجیح میدهند. بین سالهای ۱۸۷۲ و ۱۸۸۰ توانست قسمت عمدۀ اپرای تاریخی خود، کووانچینا، را تکمیل کند. از جمله آثار اوست: اپرا سالامبو[۱۵] (از روی فلوبر[۱۶]، ناتمام، ۱۸۶۳ـ۱۸۶۶)، عروسی[۱۷] (گوگول[۱۸]، ناتمام، ۱۸۶۸، اجرا در ۱۹۰۹)، یک پرده از اپرایی دستهجمعی به نام ملادا[۱۹] (همراه با بورودین[۲۰]، کویی[۲۱]، و ریمسکی ـ کورساکوف، که پس از آن برای آثار دیگر استفاده شد). ارکستری شبی بر فراز کوه سنگی برای ارکستر (بعدها با کُر در ملادا بهکار رفت و بازنگری بیشتری شد) و سه قطعۀ ارکستریِ کوچک؛ آثار دیگر چهار ترانۀ محلی روسی برای کُر مردانه؛ بیش از ۶۰ ترانه ازجمله دورههای اتاقِ بچهها[۲۲] (۱۸۷۰)، بیآفتاب[۲۳]، و ترانهها و رقصهای مرگ[۲۴] (۱۸۷۵ـ۱۸۷۷).
- ↑ The Five
- ↑ Boris Godunov
- ↑ Pictures at an Exhibition
- ↑ Rimsky-Korsakov
- ↑ Ravel
- ↑ Shostakovich
- ↑ Karevo
- ↑ Pskov
- ↑ Khovanshchina
- ↑ Sorochintsy Fair
- ↑ Night on the Bare Mountain
- ↑ Dargomyzhsky
- ↑ Balakirev
- ↑ Imperial Opera
- ↑ Salammbô
- ↑ Flaubert
- ↑ The Marriage
- ↑ Gogol
- ↑ Mlada
- ↑ Borodin
- ↑ Cui
- ↑ The Nursery
- ↑ Sunless
- ↑ Songs and Dances of Death