میدان
میدان
فضایی گشاده و باز در مجموعه‌های زیستی، به‌ویژه شهرها. میدان، مکانی عمومی برای تعاملات و مواجهات اجتماعی است. بدنه‌های میدان که با فضای گشادۀ میانی محصور شده‌اند، بناهایی با عملکردهای مختلف، اعم از تجاری و حکومتی و دینی، را دربر می‌گیرند. میدان، به‌ویژه در شهرهای جدید، تنظیم‌کنندۀ تردد شهری ـ مرکز شهر یا ناحیه‌ای از آن ـ و گاهی شاخص شهر است. در معماری سنّتی ایرانی، میدان خودبه‌خود در داخل بافت متراکم مسکونی، به‌منزلۀ مرکز محله، پدید می‌آمده است (ازجمله میدان کوچک محلۀ فَهّادان یزد) و گاه، به‌ویژه از عصر صفوی به‌بعد، در اندازۀ نسبتاً بزرگ به دست بانیان حکومتی احداث می‌شده است؛ میدان نقش جهانِ اصفهان، و میدان گنجعلی‌خان در کرمان ازآن جمله‌اند. نیز ← واشدگاه