ماندارین شگفت انگیز
مانْدارین شگفت‌انگیز (Miraculous Mandarin)
باله‌ای در یک پرده اثر بلا بارتوک[۱] (سناریو از اِم لنجل[۲])، ساختۀ ۱۹۱۸ـ۱۹۱۹ که در نوامبر ۱۹۲۶ در کلن[۳] به‌اجرا درآمد. ماندارین به‌معنای مأمور ویژۀ چینی است؛ این مأمور توسط یک روسپی و دارودسته‌اش آلوده می‌شود، اما تا با زنی که سعی در کشتن او داشته هم‌بستر نشود، نمی‌تواند بمیرد. سوییت ارکستری این اثر در اکتبر ۱۹۲۸ به رهبری ارنست فون دوخنانیی[۴] اجرا شد.