نارویک
نارْویک (Narvik)
بندری دریایی در بخش[۱] نورلاند[۲]، بر کرانۀ آبدرۀ اوفوت[۳] در شمال نروژ[۴]، با جمعیت ۱۴,۱۰۰ نفر (۱۹۹۶). آلمان، برای اطمینان از عرضۀ سنگ آهن تولیدی منطقه، در آوریل ۱۹۴۰ نارویک را تصرف کرد. یک ناوگان کوچک بریتانیایی در ۱۳ آوریل ۱۹۴۰ راه خود را به آبدرۀ نارویک گشود و چهار ناوشکن آلمانی را غرق کرد. قوای بریتانیایی، فرانسوی، لهستانی، و نروژی در ۲۸ مه بندر نارویک را از آلمانی‌ها باز پس گرفتند، اما در ۱۰ ژوئن مجبور به ترک آن‌جا شدند تا بتوانند اوضاع روبه وخامت متفقین را در جاهای دیگر اروپا کمی بهبود بخشند. در جنگ جهانی دوم[۵]، نارویک ویران شد، اما پس از جنگ آن را دوباره ساختند. ساخت راه‌آهن اوفوتن[۶]، که در ۱۹۰۳ تکمیل شد، عامل شکوفایی شهر نارویک بود. رونق اقتصادی نارویک، که بندر آن در هیچ زمانی از سال یخ نمی‌بندد، بر پایۀ صادرات سنگ آهن از معادن کیرونا[۷] در لاپلاند[۸] سوئد بود. امّا، کاهش صادرات سنگ آهن باعث رشد و گسترش صنایع و حرفه‌های دیگری شد، که از آن جمله‌اند: مهندسی مکانیک و الکترونیک، چاپ، بازیافت زباله، مشاوره، پژوهش، و گردشگری با یک پیست اسکی در نزدیکی فاگرنسفیل[۹].