ساکی، آندر آ (۱۵۹۹ـ۱۶۶۱)
ساکّی، آندرِآ (۱۵۹۹ـ۱۶۶۱)(Sacchi, Andrea)
نقاش و موزائیکساز[۱] ایتالیایی. در هر دو جنبۀ نظری و عملی، نمایندۀ وجه کلاسیک[۲]تر سبک باروکِ[۳] مبتنیبر هنر رافائل[۴] بهشمار میرود. رؤیای رُموئالت قدیس[۵] و معجزۀ گرگوریوس قدیس[۶] (موزائیک) در واتیکان دو نمونه از آثار شاخص اوست. ساکّی در نِتّونو[۷]، نزدیک رم، بهدنیا آمد. نقاشی را از فرانچسکو آلبانی[۸] و کاراتچی[۹] آموخت. در بحث مهمی در آکادمی لوقای قدیس[۱۰] (ساکّی و طرفدارانش برندۀ آن شدند)، دربارۀ اینکه نقاشیهای تاریخی باید اشخاص اندکی را دربر گیرند (نظر ساکّی)، یا افراد بسیاری را (نظر پیِترو دا کورتونا[۱۱])، ساکّی دربرابر آرای باروکِ کورتونا، نظریههای کلاسیک را مطرح کرد. حکمت الهی[۱۲] اثر ساکّی و مشیت الهی[۱۳] اثر کورتونا، هر دو در کاخ باربرینی[۱۴]اند، و مصداقهای عملی نظریههای مورد توجهِ دو هنرمند را میتوان از طریق این دو اثر با یکدیگر مقایسه کرد. نقاشی ساکّی را اغلب کمارزش میشمارند؛ او در کارهایی با ابعاد کوچکتر، موفقتر بود.