لورنتسو دی پیترو
لورِنْتسو دی پیِترو (ح ۱۴۱۲ـ۱۴۸۰م)(Lorenzo di Pietro)
نقاش، مجسمه‌ساز و طلاساز سیِنایی[۱] مشهور به ایل وِکّی‌یِتّا[۲]. ازجمله آثار اوست: مجموعه‌ای دیوارنگاره[۳] و کنده‌کاری‌هایی در بیمارستان سیِنا، چهار سقف در تعمیدگاه سان جووانّی[۴] در سیِنا، شاهکارش محجر محراب عروج مریم[۵] در کلیسای جامع پی‌ینتسا[۶]، سه لتۀ مریم عذرا با قدیسان[۷]، کاترین قدیس[۸] و مریم بخشنده[۹]، و باقی‌مانده‌هایی از دیوارنگاره‌ای در پالاتسو پوبلیکو[۱۰] در سیِنا. لورنتسو از مهم‌ترین نقاشان مکتب سیِنایی متأخر بود. قیام مسیح[۱۱] و نقش‌برجستۀ مفرغی رستاخیز[۱۲] دو نمونۀ باقی‌مانده از مجسمه‌های اوست.