لومینیسم
لومینیسم (luminism)
![](/images/6/62/37126600.jpg)
اسلوبی در نقاشی اواخر قرن ۱۹، که تأکیدش بر درخشش نور است. لومینیسم مشخصۀ آثار گروهی از نقاشان مستقل امریکایی بود که مستقیماً از نقاشی مکتب رودخانۀ هودسن[۱] تأثیر میگرفتند. این اصطلاح در ۱۹۵۴، توسط جان باور[۲]، سرپرست موزۀ ویتنی[۳] در نیویورک، وضع شد. آثار نقاشان لومینیست، بیشتر مناظر طبیعی و بهویژه چشماندازهای دریاییاند که ویژگی بارز آنها، رنگهای شفاف، سرد، ملایم، محوشده، و پرداخت دقیق جزئیات اشیا بهکمک استفاده از پرتوهای نوری است. در این نقاشیها آسمان اغلب بهشکل مستطیلِ کشیده تصویر میشود و حدود نیمی از تابلو را اشغال میکند.