لونن، برادران
لونَن، برادران (Le Nain)
سه برادر نقاش فرانسوی قرن ۱۷، آنتوان[۱] (ح ۱۵۸۸ـ۱۶۴۸)، لوئی[۲] (ح ۱۵۹۳ـ۱۶۴۸) و ماتیو[۳] (ح ۱۶۰۷ـ۱۶۷۷). زادۀ لان[۴] بودند و با هم در پاریس کار کردند. به‌سبب نقاشی‌هایی از صحنه‌های زندگی روزمره[۵]، به‌ویژه زندگی روستایی، به‌شهرت رسیدند؛ آثارشان واجد نوعی وقار کلاسیک[۶] است. از دورۀ هنرآموزی آنان اطلاعی در دست نیست، اما هنرشان از احاطه بر مکاتب هلندی و اسپانیایی حکایت دارد. سبک آنان با کلاسی‌سیسم باروکِ[۷] حاکم بر نقاشی قرن ۱۷ فرانسه، ازجمله در آثار نقاشانی همچون پوسن[۸] و شارل لوبرون[۹]، متفاوت است، اگرچه همۀ آنان در ۱۶۴۸ به‌عضویت آکادمی فرانسه[۱۰] درآمدند. از قرار معلوم سه برادر، دست‌کم برخی از آثارشان را با همکاری یکدیگر خلق کردند، هرچند امضای «لونن» بدون نام کوچک، تمایز آنان را دشوار می‌سازد. با این‌همه نقاشی‌های آنان در سه دستۀ کلی گروه‌بندی شده‌اند: آنتوان بیشتر نقاشی‌های کوچکی بر روی مس می‌کشید. آثار لوئی، بزرگ‌تر و واجد رنگ‌هایی ملایم‌ترند. آنتوان و لوئی احتمالاً همکاری بیشتری با یکدیگر داشته‌اند. آثار ماتیو، طبقۀ اجتماعی بالاتری را نسبت به قشر روستاییِ تصويرشده در آثار دو برادر دیگر باز مي‌نمايد، و دربرگیرندۀ نقاشی دینی و تک‌چهره‌اند (ماتیو از شخصیت‌هایی همچون ماری دو مدیسی[۱۱]، کاردینال مازارَن[۱۲]، و ملکه آنِ اتریشی[۱۳] تکچهره ساخت، لیکن هیچ یک از این تابلوها برجا نمانده‌اند). لوئی محور اصلیِ خانواده بود، و از بزرگ‌ترین هنرمندان فرانسوی اوایل قرن ۱۷ برشمرده شده است. در آثارش نوعی واقع‌گرایی مشفقانه از زندگی روستایی وجود دارد؛ ازجمله در تابلوی صرف غذای دهقانان[۱۴] (لوور[۱۵]، پاریس).