پارمنیدس
پارْمِنیدِس (ح ۴۵۰ـ۵۱۰ پ‌م)(Parmenides)
فیلسوف یونانی پیش از سقراط، رئیس مکتب اِلِئا[۱]. پارمنیدس، در برابر نظریۀ صیرورت[۲] هراکلیتوس[۳]، این عقیده را مطرح کرد که نیستی/نبودن ناممکن است و هرچیزی همواره در حالتی از بودن است. حرکت و تغییر، اموری موهوم و در حقیقت، منطقاً محال‌اند، زیرا بودنشان متضمن تناقض است، اگر‌چه حواس برخلاف این گواهی می‌دهند. پارمنیدس نظرورزی[۴] و عقل را مهم‌تر از گواهی حواس می‌انگاشت.