نایپول، سر وی. اس
نایْپول، سِر وی. اِس (۱۹۳۲)(Naipaul, Sir.V. S)
| سر وی. اس نایپول Sir.V. S Naipaul | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۲م |
| ملیت | ترینیدادی هندی تبار |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه آکسفورد |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| لقب | سر |
| نام اصلی | ویدیادهر سوراج پراساد نایپول |
| آثار | مقلدان (۱۹۶۷)؛ نیمه زندگی (۲۰۰۱) |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها |
| خویشاوندان سرشناس | شیوا نایپول (برادر) |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه نوبل ادبیات (۲۰۰۱)، برنده جایزه بوکر برای در کشور آزاد (۱۹۷۱) |
(نام کامل: ویدیادهَر سوراج پراساد نایپول[۱]) رُماننویس هندیتبار ترینیدادی، و برندۀ جایزۀ نوبل[۲] ادبیات در ۲۰۰۱، بهخاطر روایتهای بدبینانۀ او از وقایع کشورهای جهان سوم و پردهبرداری از آنچه آکادمی سوئد[۳] آن را «تاریخهای پنهانشده» نامیده است. در خانوادهای از خدمتکاران هندی مهاجر در ترینیداد[۴] در امریکای لاتین بهدنیا آمد. در ۱۹۵۰ برای تحصیل به دانشگاه آکسفورد رفت و در انگلستان ماندگار شد، و در ۱۹۸۹ لقب سِر گرفت. در کشور آزاد[۵] (۱۹۷۱) که شامل سه داستان است، جایزۀ بوکر را برای او به ارمغان آورد. ازجملۀ رُمانهای اوست: مشتمالچی عارف[۶] (۱۹۵۷)؛ خیابان میگل[۷] (۱۹۵۹)؛ خانهای برای آقای بیس واس[۸] (۱۹۶۱)؛ چریکها[۹] (۱۹۷۵)؛ خم رودخانه[۱۰] (۱۹۷۹)؛ مقلدان[۱۱] (۱۹۶۷)؛ نیمۀ زندگی[۱۲] (۲۰۰۱). از آثارِ غیرداستانی اوست: هند: منطقۀ تاریک (۱۹۶۵)؛ هند: تمدن مجروح (۱۹۷۷)؛ اینک یک میلیون شورش (۱۹۹۰) هر سه دربارۀ هندوستان. او دو بار به ایران سفر کرد و کتابی به نام درمیان مؤمنان نوشته است. برادرش شیوا نایپول (۱۹۴۵ـ۱۹۸۵) نیز روزنامهنگار و رماننویس بود. ازجمله رمانهای او کرمهای شبتاب (۱۹۷۰) است.