علی کش، تپه
علی‌کُش، تپه
محوطه‌ای باستانی، و از کهن‌ترین سکونتگاه‌های عصر نوسنگی در منطقۀ جنوب غربی فلات ایران، در ناحیۀ دِهلُران در استان ایلام. در ۱۹۰۳ یک هیئت فرانسوی، به سرپرستی گوتیه و لامپر، تپۀ علی‌کش را کاوش کردند و در دهۀ ۱۳۴۰ش فرانک هول، کِنِت فِلانِری و جِیمز نیلی از دانشگاه رایس ایالات متحدۀ امریکا با هدف مطالعۀ چگونگی فرآیند آغاز کشاورزی و روستانشینی به کاوش ادامه دادند. ساکنان علی‌کش در منطقۀ جنوب غربی فلات ایران اولین گام‌ها را برای اهلی‌کردن دام، کشاورزی و نیز ساخت سفال برداشته‌اند. قدمت آثار فرهنگی تپۀ علی‌کش ۷۵۰۰ تا ۵۶۰۰پ‌م بوده و با روستاهای اولیۀ شمال بِینُ‌النَّهرِین هم‌زمان است. تحقیقات انجام‌شده براساس آزمایش‌های کربن ۱۴ و آثار و مدارک به‌دست‌آمده، هفت دورۀ تاریخی را در تپۀ علی‌کش و تپه‌های دیگر این ناحیه نشان داده‌اند.