آهی ابهری
آهی اَبْهَری (ابهر ۸۷۸ـ قندهار ۹۳۸ق)
(یا: نرگسی ابهری) شاعر ایرانی. از شیخ‌زادگان ابهر بود. در جوانی به مرو، هرات و قندهار سفر کرد و با امیرزادگان ادب‌دوست تیموری و بزرگان شعر و ادب پارسی دیدار کرد. پس از برافتادن پادشاهی تیموریان، به خواجه حبیب‌الله ساوجی، وزیر خراسان، که در خدمت سام میرزای صفوی بود، پیوست. در ۶۰سالگی در سفر به قندهار به‌دست راهزنان کشته شد. از شعرای مکتب وقوع بود. در غزل از سعدی و حافظ پیروی می‌کرد و از مدیحه‌پردازی گریزان بود. از آثارش: دیوان اشعار (۱۳۷۶ش)؛ مثنوی‌ای ناتمام به تقلید از مخزن‌الاسرار نظامی.