انرژی (زیست شناسی)
اِنِرژی (زیست‌شناسی)(energy)
در زیست‌شناسی، عامل اساسی فرآیندهای زیستی. بخش اعظم فرآیندهای حیاتی در گرو انتقال انرژی است. انرژی از محیط پیرامون موجود زنده وارد پیکر آن شده و در بدنش نیز جابه‌جا می‌شود. موجودات زنده از انرژی برای اعمالی مانند رشد و حرکت استفاده می‌کنند. با این اعمال، انرژی از ماده‌ای به مادۀ دیگر یا از جایی به جای دیگر منتقل می‌شود. تقریباً همۀ شکل‌های حیات روی زمین به انرژی نورانی خورشید وابسته‌اند. در گیاهان سبز، فتوسنتز به واسطۀ انرژی نورانی ممکن می‌شود. در این فرآیند، مادۀ شیمیایی سبزرنگی، با نام سبزینه (کلروفیل)، انرژی نورانی خورشید را جذب و انرژی را به گیاه منتقل می‌کند. گیاهان از این انرژی برای ساخت گلوکز استفاده می‌کنند که در واقع بخشی از انرژی نورانی خورشید را به صورت انرژی شیمیایی در خود ذخیره می‌کند. طی تنفس سلولی[۱]، گیاه از گلوکز به‌منزلۀ سوخت و برای رشد استفاده می‌کند. در واقع، گلوکز انرژی لازم همۀ فرآیندهای زیستی را فراهم می‌کند. جانوران با تغذیه از گیاهان انرژی را از گیاه به پیکر خود وارد می‌کنند. مواد شیمیایی گیاه جذب جانور می‌شود و سپس، براثر سوختن این مواد انرژی لازم برای جانور فراهم می‌شود. وقتی جانوری از جانور دیگر تغذیه می‌کند، مجدداً انتقال انرژی رخ می‌دهد. توانایی استفادۀ مؤثر از انرژی در ورزش، به منظور انقباض ماهیچه‌ها، به تناسب اندام بستگی دارد.
- ↑ respiration