اندرسون، فیلیپ وارن (۱۹۲۳)
اَندِرسون، فیلیپ وارِن (۱۹۲۳)(Anderson, Philip Warren)
| فیلیپ وارن اندرسون Philip Warren Anderson | |
|---|---|
| زادروز |
ایندیاناپولیس، ایندیانا ۱۹۲۳م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه هاروارد |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۷) |
فیزیک‌دان امریکایی. به‌سبب نظریه‌اش دربارۀ رفتار الکترون‌ها در جامدات مغناطیسی نابلورین[۱]، با همکار ارشدش جان وان ولک[۲]، جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۷۷ را دریافت کرد. در ایندیاناپولیس[۳]، واقع در ایندیانا، زاده شد و در دانشگاه هاروارد درس خواند. در ۱۹۴۹، به مرکز آزمایشگاهی بل[۴]، واقع در نیوجرسی[۵]، پیوست و بعدها سمت‌های دانشگاهی دیگری را نیز به‌‌عهده گرفت. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰، اثرات بین‌اتمی[۶] مؤثر در خواص مغناطیسی فلزات[۷] و آلیاژها را بررسی کرد. برای شرح تأثیر ناشی از وجود یک اتم ناخالص[۸] در فلز، مدلی نظری ابداع کرد که اکنون مُدل اندرسون[۹] نامیده می‌شود. همچنین، تحرک ناخالصی‌ها در اجسام بلورین را، با استفاده از روشی با نام جایگزینی اندرسون[۱۰]، توضیح داد. به علاوه، اندرسون ارتباط میان اَبَررسانایی[۱۱]، اَبَرشارگی[۱۲]، و عمل لیزر[۱۳] را بررسی کرد و وجود مقاومت را در ابررسانا[۱۴]ها پیش‌بینی کرد. مطالعاتش دربارۀ جامدات شیشه‌ای بی‌نظم[۱۵] نشان می‌دهد که به‌جای نیم‌رساناهای بلورین[۱۶] گران‌قیمتی که امروزه در بسیاری از ابزارهای الکترونیکی مثل حافظه‌های رایانه‌ای[۱۷]، کلیدهای الکترونیکی[۱۸] و مبدل‌های انرژی خورشیدی[۱۹] به‌‌کار می‌روند، می‌توان از جامدات مذکور استفاده کرد.
- ↑ magnetic, noncrystalline solids
- ↑ John Van Vleck
- ↑ Indianapolis
- ↑ Bell Laboratories
- ↑ New Jersey
- ↑ interatomic effects
- ↑ metals
- ↑ impurity atom
- ↑ Anderson model
- ↑ Anderson localization
- ↑ superconductivity
- ↑ superfluidity
- ↑ laser action
- ↑ superconductor
- ↑ disordered glass solids
- ↑ crystalline semiconductors
- ↑ computer memories
- ↑ electronic switches
- ↑ solar energy convertor