تنویرالحوالک
تَنویرُالحَوالِک
تألیف سیوطی، در ۸۹۹ق، در فقه روایی اهل سنّت. شرحی است بر کتاب «المُوَطّأ» امام مالک بن انس. دو شرح دیگر نیز سیوطی بر الموطأ نوشته است: ۱. اسعاف‌المبطأ برجال‌الموطأ، که در آن راویان موطأ را معرفی کرده است؛ ۲. کشف‌المغطأ فی شرح‌الموطأ؛ اما شرح تنویرالحوالک، خلاصه‌ای از آن دو شرح است. مؤلف در تنویرالحوالک درصدد است ثابت کند که همۀ روایات الموطأ چنان که خود مالک نیز عقیده به صحت آن‌ها داشت، صحیح است؛ حتی روایات مرسل موطأ، که سلسلۀ سند آن ذکر نشده است، همگی دارای قرائن صحت هستند؛ از این‌رو از نظر سیوطی، موطأ مالک نیز در ردیف کتاب‌های صحاح است. او در مقدمه آورده است که این شرح را، به‌شیوۀ شرحی که با نام التوشیح بر صحیح بخاری نوشته و شرحی که با نام الدیباج بر صحیح مسلم زده، تدوین کرده است.