توحیدیه
توحیدیه
معتقدان به هفت خصلت توحیدی و دینی، از فرقه‌های دُروزیه، پدیدآمده در مصر (قرن ۵ق). اینان معتقد به تناسخ ارواح‌اند و در مذهبشان راستگویی، حفظ برادری، ترک جمیع ادیان، اجتناب از شرک و بهتان، بیزاری از ابلیسان و طاغیان، وحدت کلمه نسبت به امام زمان خویش در همۀ زمان‌ها و رضایت از اوامر و دستورات او، و تسلیم در برابر ارادۀ خداوند در نهان و آشکار، هفت ستون تکلیفی و قانونی به‌شمار می‌رود که عمل به آن بر همۀ پیروان واجب و اطاعت از آن لازم است. عبادتگاهشان را خلوت می‌نامند و مقام شعیب نبی (ع) و ایوب نبی (ع) را مقدس می‌دارند. حمزة بن علی بن احمد زوزنی فارسی درزی ( ـ۴۳۳ق) را از بنیادگذاران این فرقه دانسته‌اند.