حصن الاکراد
حِصْنُ‌الْاَکراد
(یا: قلعةالحِصن) دژی در بلندای ۷۵۰متری کوه منفرد خلیل، مسلط بر دشت بُقََیعه، در ۶۰کیلومتری حمص، واقع در کشور سوریه. نهرالکبیر از پایین این قلعه می‌گذرد. موقعیتی سوق‌الجیشی دارد و در عهد رومیان موضع مقدم آنان برای تهدید قلمرو مسلمانان بود. طبق متون مصری در زمان حملۀ رامسس دوم، در این ناحیه شهری به نام شبتون (شَبتونه) وجود داشت. در منابع عربی نخستین‌بار در قرن ۵ق از آن یاد شده است. پیش از جنگ‌های صلیبی دژی کوچک بود، که حصن‌السَفح خوانده می‌شد. شِبل‌الدوله نصر جمعی از کُردان را به‌منظور جلوگیری از حملۀ غربیان به طرابلس به آن‌جا برد و از آن پس حصن‌الاکراد خوانده شد (۴۲۲ق/۱۰۳۰م). در ۴۹۲ق (۱۰۹۹م) فرانک‌های صلیبی دژ را گشودند. آلپ ارسلان بدان‌جا حمله کرد، اما کاری از پیش نبرد (۵۰۸ق/۱۱۱۵م). در ۵۳۷ق شهسواران یوحنای قدیس قلعه را مستحکم ساختند و با دو بارو و بناهای مسکونی و تجهیزات دفاعی مجهز کردند. همواره در حدود ۶۰ شوالیه در این محل می‌زیستند، اما در ۶۳۰ق (۱۲۳۳م) نزدیک به ۲هزار سوار و پیاده در آن‌جا گرد آمده بودند. سرانجام، بَیبَرس قلعه را تصرّف کرد (۶۶۹ق/۱۲۷۱م). در پایان جنگ‌های صلیبی از اهمیت افتاد. این قلعه، که در مآخذ اروپایی دورۀ جنگ‌های صلیبی با نام کرک دُ شوالیه (کرک شهسواران) شهرت داشت، چندبار از زلزله آسیب دید و دوباره تعمیر شد. بخش‌های باقی‌مانده از آن را فرانسویان برای سوری‌ها تعمیر و بازسازی کردند (۱۹۴۷).