خوانساری، آقاحسین (۱۰۱۶ـ اصفهان ۱۰۹۸/ ۱۰۹۹ق)

آقاحسین خوانساری;
زادروز	۱۰۱۶ق;
درگذشت	اصفهان ۱۰۹۸/ ۱۰۹۹ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	فیلسوف، متکلم، فقیه و محدث
لقب	محقق خوانساری
آثار	حاشیه بر شرح اشارات، حاشیه بر محاکمات، رساله تشکیک
گروه مقاله	دین اسلام، فلسفه ، منطق و کلام

(مشهور به: محقق خوانساری) فیلسوف، متکلم، فقیه و محدّث. در علوم عقلی شاگرد میرفندرسکی و در علوم نقلی شاگرد محمدتقی مجلسی، محمدباقر سبزواری و خلیفه سلطان بود. این دانشمند برجسته که در زمان خویش به عقل حادی عشر شهرت یافت، از هوش و حافظۀ اعجاب‌انگیزی برخوردار بود و عظمت علمی وی تا جایی بود که شاه سلیمان صفوی، جبّۀ سلطنتی خود را بدو پیشکش کرد. در پاره‌ای از مباحث عقلی، چون اثبات توحید، از مشرب نقلی خاصی پیروی می‌کرد. از شاگردان اویند: میرزا عبدالله افندی اصفهانی، ملا میرزا مدقق شیروانی، تجلی شیرازی، حرّ عاملی، میر محمدصالح خاتون‌آبادی، پسرش آقا جمال خوانساری، ملا محمد تنکابنی مشهور به فاضل سراب. از آثارش: حاشیۀ اول بر الهیات شفاء در فهم کلام ابن سینا و نقد استنباطات ملاصدرا؛ حاشیۀ دوم بر الهیات شفاء در نقد حکومت محقق سبزواری؛ حاشیه بر شرح اشارات؛ حاشیه بر محاکمات؛ رسالۀ تشکیک؛ مشارق الشموس فی شرح الدروس در فقه.