قوالی
قَوّالی
اصطلاحی در موسیقی و به‌معنای آوازخواندن و نغمه‌گری کردن. قَوّال کسی است که در محافل به آواز خوش شعر بخواند. همچنین از اصطلاحات مجالس صوفیان است و ایرانیان قدیم این اصطلاح را برای خواننده به‌کار می‌بردند، زیرا نزد اعراب جاهلی قول در معنای غیر موسیقیایی آمده است. در واژه‌نامۀ موسیقی آمده است: «قوال در مجلس صوفیان اشعار ملیح و سوزناک و یا انواعی از رباعی و غزل عاشقانۀ عارفانه به صوت رسا خوانده و صوفیان که به صوت او اندک‌اندک به حالی خوش واصل شده‌اند به سماع برخاسته سپس اشعار مثنوی خوانده می‌شود».