پیرمحمد بن جهانگیر ( ـ۸۱۰ق)
پیرمحمّد بن جهانگیر ( ـ۸۱۰ق)
از حکمرانان دورۀ تیموری در ایران. فرزند میرزا جهانگیر گورکانی و نوادۀ امیرتیمور بود و در زمان حیات تیمور به ولیعهدی انتخاب شد. اما بعد از مرگ تیمور، بزرگان و امرای تیموری خلیل‌سلطان، پسر عموی، او را به سلطنت برگزیدند. پیرمحمد با جماعتی از امرا و حامیان خود به مخالفت با خلیل سلطان پرداخت، لیکن مغلوب شد و به قندهار گریخت. او درصدد لشکرکشی دیگری بود که در قندهار به‌دست وزیر خود به‌قتل رسید. پیرمحمد را حاکمی بی‌آزار، عادل و بخشنده دانسته‌اند.