سبکی، تاج الدین ابونصر عبدالوهاب (۷۲۸ـ۷۷۱ق)
سُبْکی، تاج‌الدین ابونصر عبدالوهاب (۷۲۸ـ۷۷۱ق)
محدث، فقیه و عالم شافعی. فرزند تقی‌الدین سبکی (۶۸۳ـ۷۶۵ق) و از خاندان معروفی بود که به ناحیه سُبْک در ناحیه منوفیه یا ممفیس در شمال مصر منسوب‌اند. مدتی قاضی شهر دمشق بود. همانند ابن تیمیه پیش از خود و سیوطی بعد از خود با فرمانروایان ممالیک مصر همواره در کشمکش بود. مهم‌ترین اثرش کتاب طبقات‌الشافعیة الکبری دربارۀ زندگی فقهای بزرگ شافعی است. او شاهد مرگ سیاه یا طاعون بزرگی بود که در قرن ۱۴م سراسر آسیا و اروپا را درنوردید و به‌ویژه در اروپا بیش از یک‌سوم جمعیت آن را نابود کرد و سبکی در رسالة فی الطاعون به تفصیل از آن سخن می‌گوید. خود او هم در اثر همین طاعون درگذشت. از دیگر آثار اوست: رفع‌الحاجب عن مختصر ابن الحاجب.