چکناواریان، لوریس (۱۳۱۶ش)

لوریس چکناواریان;
زادروز	۱۳۱۶ش;
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	هنرستان عالی تهران، آکادمی وین، آهنگ سازی و رهبری ارکستر در دانشگاه میشیگان
شغل و تخصص اصلی	رهبر ارکستر و آهنگ ساز
آثار	اپرای بزرگ رستم و سهراب، آوازهای عاشقانه، هفت قطعه برای پیانو
جوایز و افتخارات	دریافت نشان درجه یک هنری از اولین همایش ملی ایران شناسی

چِکْناواریان، لوریس (۱۳۱۶ش)

رهبر ارکستر و آهنگ‌ساز ارمنی‌تبار ایرانی، زادۀ بروجرد. تحصیلات موسیقی را در هنرستان عالی تهران شروع کرد و در آکادمی وین ادامه داد. در بازگشت به ایران، به تدریس موسیقی، آهنگ‌سازی، رهبری ارکستر و ساخت قطعاتی برای موسیقی فیلم پرداخت. تحصیلات عالی در رشته آهنگ‌سازی و رهبری ارکستر را در دانشگاه میشیگان ادامه داد و در ۱۳۳۹ بعد از بازگشت مجدد به ایران، ابتدا رهبر مدعو ارکستر سمفونیک تهران و سپس رهبر دائمی ارکستر اپرایی تهران شد. او بارها رهبری ارکسترهای مهم جهان ازجمله فیلارمونیک سلطنتی انگلستان، فیلارمونیک هلسینکی، ارکستر مجلسی انگلستان، و ... را برعهده داشته است. در ۱۳۷۴ دوباره پس از شانزده سال به ایران بازگشت؛ که با اجرای برنامه‌های متعدد و نمایش اپرای بزرگ رستم و سهراب، یکی از خبرسازترین رهبران ارکستر در ایران، شد. آثار چکناواریان، متنوع و در فرم‌های گوناگون، از موسیقی مدرن تا آوازهای کوتاه و رمانتیک است. چکناواریان، رهبر دائمی ارکستر فیلارمونیک ارمنستان (مدعو به ایران) بوده اپرای بزرگ رستم و سهراب را نیز همین ارکستر اجرا کرده است. از آثار ارکسترال اوست: (پارتیتور و سی ـ دی) آوازهای عاشقانه، هفت قطعه برای پیانو، ده قطعه برای پیانو، بیست‌وشش قطعه برای پیانو، قطعات موسیقی مجلسی، کنسرتوی ویولن و کنسرتوی پیانو، کوآرتت‌زهی؛ موسیقی فیلم‌های: ایران سرزمین ادیان به کارگردانی منوچهر طیاب (۱۳۵۰)؛ حاج مصورالملکی از خسرو سینایی (۱۳۵۱)؛ بی‌تا ساختۀ هژیر داریوش (۱۳۵۱) و آن گه روان جهان گله کرد از منوچهر طیاب (۱۳۷۲). در ۱۳۸۱ در اولین همایش ملی ایران‌شناسی، نشان درجۀ یک هنری به لوریس چکناواریان اعطا شد.