یلک

یَلَک

از پوشش‌های اعراب، از‌جمله عرب‌های طرابلس غرب و مصر. این پوشش برای مردان و زنان متفاوت است. یلکِ مردان، جلیقه‌ای کوتاه، فراخ با آستین‌هایی بسیار گشاد و بلند بود که قسمت‌های پایین جلیقه از جلو و عقب به‌سوی بالا تا می‌خورد؛ از مدخلی که در بالای لباس تعبیه شده پوشیده می‌شود. یلک‌های بزرگان از اطلس قرمز و زردوزی شده بودند. یلکِ زنان، قبای جلوبازی با آستین‌هایی تنگ و دراز، تقریباً شبیه قفطانِ (خفتان) مردان بود، اما در بدنه و بازوان تنگ‌تر و آستین‌ها درازتر از خفتان بود. این جامه، که آن را روی پیراهن می‌پوشیدند، در جلو از سینه تا کمر یا کمی پایین‌تر دگمه می‌خورد و سپس تا پایین جامه باز بود. در قسمت سینه فراخ‌تر و طوری دوخته می‌شد که پیراهن زیرین پیدا باشد. گاه آنقدر بلند بود که به اندازۀ ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر روی زمین کشیده می‌شد.