ماشین دودی
ماشین‌دودی
نامِ عامیانۀ نخستین قطار بین شهری ایران، که در مسیری به طول ۷,۷۰۰ متر بین تهران (ابتدای دروازه خراسان)، و شهر ری (نزديک بقعۀ شاه عبدالعظیم) در حرکت بود. کار ساختِ این خط آهن، به‌موجب قراردادی میانِ دولت ایران و یک شرکت روسی به سرپرستی مهندسی فرانسوی، معروف به مسیو بواتال، در ۱۸۸۶ (۱۳۰۵ق) آغاز شد و در همین سال، ناصرالدین‌شاه قاجار، آن را افتتاح کرد. وجه تسمیۀ آن به ماشین‌دودی آن بود که به‌هنگام حرکت، دودی غلیظ از آن به هوا برمی‌خاست. این قطار کوپه‌های درجه یک و دو و زنانه و مردانه و نیز یک واگن مخصوص برای اشخاص عالی‌رتبه داشت. از پنج لکوموتیوِ مربوط به این خطِ آهن، سه دستگاه آن باقی است؛ یکی در محل ایستگاه قدیم، واقع در میدانِ قیام، دومی در ضلع شمالی پارک ملت، و سومی در میدانِ حرم عبدالعظیم در شهر ری. این خطِ آهن در ۱۳۳۱ش برچیده شد.