شاطرانلو
شاطِرانْلُو
از طوایف کُرد یک‌جانشین و گله‌دار و زارع شقاقی، ساکن ناحیۀ کیوی و بعضی کرانه‌های شمال قزل‌اوزن. جمعیت این طایفه در اواخر دورۀ قاجاریه حدود ۱۰۰۰ خانوار بود. بیشتر اعضای این طایفه به زبان ترکی سخن می‌گویند. شاطرانلوها در سال‌های بعد از انقلاب مشروطیت تا سقوط قاجاریه، حوادث گوناگونی آفریدند. مصطفی‌قلی‌خان/ بیوک‌خان سرکردۀ شاطرانلوها از متحدان رحیم‌خان چلبیانلو، در ۱۳۲۷ق به همراه دیگر سرکردگان عشایر دستگیر شد و در ۱۳۳۰ق به آذربایجان بازگشت و چندی به چپاول و غارتِ مردم مشغول بود و پس از پیروزی‌های نهضت جنگل و تشکیل حکومت گیلان، به میرزا کوچک‌خان قول همکاری داد و از طرف هیئت اتحاد اسلام به حکومت رشت منصوب شد اما پس از چند ماه روابط خود را با نهضت جنگل قطع کرد و به خلخال بازگشت و دوباره به غارتگری در اطراف خلخال پرداخت. در ۱۳۰۲ق، هنگامی که ارتش پهلوی وارد اردبیل و خلخال شد، تفنگچیان شاطرانلو و دیگر متحدان عشایری آن‌ها به مقاومت دربرابر ارتش ایستادند اما مغلوب شدند. پس از این حادثه، مصطفی‌قلی‌خان و چند نفر از اعضای خانواده‌اش اعدام شدند.