ماه آفرید
ماهْ‌آفرید
در شاهنامۀ فردوسی سه تن بدین‌نام خوانده شده‌اند؛ ۱. دختر تور که کِی‌خُسرو، در انجمن واگذاری پادشاهی به لُهراسِپ از او در شمار نیاکان روزگار خود یاد می‌کند؛ ۲. کنیز خوش‌چهره‌ای که از ایرج بار گرفت و دختری آورد به نام کوزَن یا گوزَک. فریدون به امید به‌وجود آمدن پسری از او، برای گرفتن کین ایرج، او را به پَشَنگ داد، که پسر آورد و او را منوچهر نام نهادند. ثَعالِبی منوچهر را پسر ایرج دانسته است؛ ۳. دختر بزرگ بُرزین که بهرام گور او و دو خواهرش را به همسری برگزید و به حرم‌سرای خود فرستاد.