شبانکاره ای، محمدعلی (شبانکاره ۶۹۷ق)
شبانکاره‌ای، محمّدعلی (شبانکاره ۶۹۷ق)
شاعر و مورخ ایرانی. از مداحان خواجه غیاث‌الدین پسر رشید‌الدین فضل‌الله، وزیر ابوسعید بهادرخان مغول بود. اثر او مجمع‌الانساب فی‌التواریخ (۱۳۶۳ش) است که یک‌بار آن را از ۷۳۳ تا ۷۳۶ق نوشت و چون کتاب را در اختیار غیاث‌الدین نهاده بود و در غارت رَبع رشیدی از میان رفت، دوباره آن را نوشت (۷۴۳ق). مطالب پیش از عهد مغولِ مجمع‌الانساب، خلاصه‌ای از کتاب‌های تاریخ پیشین است و بقیۀ آن، یعنی مطالب دوره‌های مغول و ایلخانان ایران، خاصه عهد ابوسعید و اطلاعاتی دربارۀ ملوک فارس، شبانکاره و هرمز از اوست. مجمع‌الانساب تنها کتابی است که در آن پندنامۀ سبکتین آمده است. نثر او فصیح و روان و به‌شیوۀ نویسندگان قرون ۵ و ۶ق، اشعارش نیز با صلابت و محکم است.