شاه مراد منغیتی
شاهمراد مَنْغیتی ( ـ۱۲۱۵ق)
(ملقب به: امیرمعصوم) فرمانروای بخارا از دودمان مَنغیتیه (حک: ۱۱۹۹ـ۱۲۱۵ق)؛ پسر و جانشین دانیال بیگ منغیتی. پس از درگذشت پدر، بی‌درنگ ابوالغازی‌خان هشترخانی را از تخت به زیر کشید و خود به امارت نشست و همۀ برادرانش را به حکومت نواحی گوناگون گماشت، اما هیچ‌کدام از آن‌ها با او نساختند. در ۱۲۰۴ق به مرو لشکر کشید و بیرامعلی‌خان عزیزالدین قاجار حاکم مرو را کشت و خانواده‌اش را به اسارت گرفت و در نبردی دیگر تیمورشاه درانی را سرکوب کرد. در ۱۲۱۰ق به نادر میرزا دربرابر یورش آقا محمدخان قاجار یاری رسانید. پس از وی فرزندش، امیرحیدر، به سلطنت رسید. از شاهمراد به بعد، شاهان منغیت ملقب به امیر شدند. به تصوف گرایش داشت. آثاری در شرح رویدادهای دورۀ پادشاهی شاهمراد تألیف شده است.