مبرد، محمد بن یزید (بصره ۲۱۰ـ۲۸۶ق)
مُبَرَّد، محمد بن یزید (بصره ۲۱۰ـ۲۸۶ق)
نحوی و لغوی عرب. از بزرگان «مکتب بصره» و شاگرد ابوعثمان مازنی و ابوحاتم سجستانی بود. از بصره به بغداد رفت و در آن‌جا با ثعالبی، که بزرگ‌ترین نمایندۀ «نحلۀ کوفه» بود، و نحویون دیگر بحث و جدل فراوان داشت. تذکره‌نویسان ۵۰ اثر به او منسوب کرده‌اند. از آثارش: المُقتضَب، در نحو که مهمترین کتاب اوست؛ الکامل، که تصنیفی است در صرف و نحو، لغت‌شناسی، تاریخ و شعر جاهلیت و صدر اسلام عرب؛ المذکر و المؤنث.