محاکات

مُحاکات

(در لغت یعنی حکایت‌کردن، بازگفتن، مشابه‌بودن) در اصطلاح منطق، ترجمه و معادل واژۀ یونانی میمِسیس «Mimesis»؛ و عبارت است از پدیدآوردن همانند یک چیز، به شرط آن‌که عین آن چیز نباشد، چنان‌که نقاش با تصویر، محاکات اشیا می‌کند، یعنی اشکالی همانند (و نه عینِ) اشیا پدید می‌آورد و شاعران به محاکات اشیا و اشخاص می‌پردازند. چون هنرمندان اشیا و اشخاص و به‌طور کلی پدیده‌های خارجی را سرمشق قرار می‌دهند و در محاکات همانند آن‌ها، به گونه‌ای دست به تقلید می‌زنند، برخی «میمسیس» را به تقلید ترجمه کرده‌اند. ارسطو، پیشرو این نظریه، از این معنا سخن گفته است که هنر، زادۀ غریزه‌ای خاص است؛ غریزه‌ای که وی از آن به «محاکات» یا «تقلید» (Mimesis) تعبیر کرده است.