مرصاد العباد
مِرصادُ‌العِباد
(عنوان کامل: مِرصادُالِعباد مِنَ المَبْدأ اِلی‌َ‌المَعاد) تألیف نجم‌الدین رازی، مشهور به دایه، کتابی به فارسی در عرفان. مرصادالعباد که در گرماگرم حملۀ مغول تألیف شده است، از مهم‌ترین پرداخته‌های رازی است. این کتاب که گویا دو تحریر از آن ساخته شده، در پنج باب و جمعاً ۴۰ فصل سامان یافته و شماری از معارفِ عارفانه همچون مباحث مقدماتی آفرینش انسان، علت نَسْخ ادیان پیشین، احتیاج مرید به تلقین ذکر از شیخ و مباحث مربوط به معاد، در آن بررسی شده است. اگرچه سبک تألیف کتاب یک‌دست نیست و جای‌جای تغییر می‌کند، مجموعاً نثر مرصاد، نثری روشن و درخشان است و از ارزشمندترین متونِ عرفانی برجای‌مانده به زبان فارسی به‌شمار می‌رود. بهترین تصحیح آن همراه با تعلیقات از محمدامین ریاحی است (تهران، ۱۳۵۲ش). ترجمۀ ترکی آن نیز به‌چاپ رسیده است.