شیرین کاری
شیرین‌کاری
اصطلاحی در ورزش باستانی. تناسب حرکات در چرخ زدن، میل‌بازی و عملیاتی که جنبۀ آکروباتیک دارد و مخصوص جوانان است؛ مانند: پشتک و واروزدن در کف گود یا از لب گود به عمق گود؛ بلند‌شدن روی دست و راه‌رفتن با دست؛ درو‌کردن روی تختۀ شنا. بین شیرین‌کار و پهلوان فرق بسیار است، زیرا به‌ندرت افرادی یافت می‌شدند که هم شیرین‌کار و هم پهلوان بوده باشند.