مصیبت نامه
مُصیبت‌نامه
کتابی به فارسی در عرفان، سرودۀ عطار نیشابوری. این منظومه، در قالب مثنوی و در حدود ۷هزار بیت سروده شده و موضوعِ کلی آن، همچون بیشترین آثار او، تکاپو در جست‌وجوی حقیقت و بیان کیفیّت این تکاپوست. عطّار در این مثنوی، پس از مقدمه‌ای طولانی، در ضمن ۴۰ مقاله از سرکشیِ حقیقت‌جویانۀ سالک به شماری از اجزای هستی همچون جماد، وحوش، نبات، خیال، عقل، دل و جان سخن می‌گوید و در مقالۀ آخر، وصول او را به مقصود نشان می‌دهد. عناوین فصول این کتاب، «الحکایة والتمثیل» است. این منظومه، همچون دیگر آثار عطار، بیشتر از نظر معنی قابل بررسی است تا لفظ. مصیبت‌نامه به‌کوشش عبدالوهاب نورانی وصال به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۶ش)