منزوی، علینقی (سامره ۱۳۰۲ـ۱۳۸۹ش)

علینقی منزوی;
زادروز	سامره ۱۳۰۲ش;
درگذشت	۱۳۸۹ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	لیسانس معقول و لیسانس قضایی از دانشکده حقوق دانشگاه تهران، دکتری در رشته معقول از دانشگاه سن ژوزف بیروت
شغل و تخصص اصلی	محقق و مترجم
آثار	فرهنگ نامه های عربی به فارسی (۱۳۳۷)
گروه مقاله	ادبیات فارسی، فرهنگ نامه و مرجع نویسی
خویشاوندان سرشناس	شیخ آقابزرگ تهرانی (پدر)

مُنزوی، علینقی (سامره ۱۳۰۲ـ۱۳۸۹ش)

محقق و مترجم ایرانی. خانوادۀ او از بزرگان عصر به‌شمار می‌رفتند. تحصیلات مقدماتی را در محضر پدرش، شیخ آقا بزرگ طهرانی، و عمویش، محمدابراهیم، فراگرفت. در ۱۳۱۴ با خانواده‌اش به نجف رفت و در مدرسۀ سید کاظم یزدی به تحصیل ادامه داد. پس از آن به همکاری با پدر در تصحیح و چاپ الذریعه پرداخت. با آغاز جنگ جهانی دوم و شدت‌یافتن تعصبات ضد ایرانی، حکومت بغداد مانع کار آنان شد. به‌همین خاطر وی به تهران آمد تا چاپ الذریعه را در ایران ادامه دهد. وی علاوه‌بر چاپ کتاب به تحصیل نیز پرداخت و لیسانس معقول و لیسانس قضایی را در ۱۳۲۶ش از دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران گرفت و به تدریس مشغول شد. همچنین از وزارت فرهنگ مأموریت یافت تا با علامه دهخدا در تألیف لغت‌نامه همکاری کند. منزوی در ۱۳۳۷ در رشتۀ معقول دانشنامۀ دکتری گرفت و به تدریس در دانشکدۀ ادبیات پرداخت. همکاری او با لغت‌نامه تا ۱۳۴۵ ادامه داشت و از اعضای هیئت مقابله بود. در این سال به بیروت رفت و در آن‌جا از دانشگاه سن ژوزف دانشنامۀ دکتری گرفت. پس از آن به ایران بازگشت و سال‌ها به تحقیق و ترجمه اشتغال داشت. مقالات متعددی از وی در مجله‌های مختلف و دانشنامه ایران و اسلام به‌چاپ رسیده است. از آثار اوست: فرهنگ‌نامه‌های عربی به فارسی (۱۳۳۷)؛ تصحیح فهرست الکتب و الرسائل، از اسماعیل بن عبدالرسول الاجینی (۱۳۴۴)؛ تصحیح نامه‌های عین‌القضات با همکاری عفیف عسیران (۱۳۴۸)؛ سیمرغ و سی مرغ (۱۳۵۹)؛ طبقات اعلام‌الشیعه (۱۳۶۲)؛ الذریعة الی تصانیف الشیعه (۱۳۷۷). منزوی در زمینۀ فهرست‌نویسی کارهای متعددی برای کتابخانه‌های مختلف انجام داده است.