کار عمل

کارِ عَمل

نام یکی از انواع تصنیف‌های قدیم. در عهد قاجار این تصنیف در دستگاه چهارگاه خوانده می‌شد. عبدالله مستوفی در تاریخ اجتماعی و اداری قاجاریه آورده است: «تصنیف‌ها و آوازها مناسب هم و به‌هم می‌خوردند گرچه بعضی از تصانیف که کار استادان موسیقی بود به‌نحوی تنظیم می‌شد که نه تنها یک آواز بلکه تمام یا اکثر گوشه‌های یک آواز را در خود داشت و هم این بود که تصنیف را کار عمل می‌خواندند». بعضی از استادان مانند عبدالله دوامی (خواننده)، هنگام خواندن آهنگ را هم خلق می‌کردند و بداهه می‌خواندند. این عمل میان استادان توانای موسیقی رایج بوده است.