گل افروز، حمرا (شیروان ۱۲۸۶ـ۱۳۶۹ش)
گل‌افروز، حَمرا (شیروان ۱۲۸۶ـ۱۳۶۹ش)
(نام اصلی: حمزه) نوازندۀ دوتار و خواننده، فرزند علی‌اکبر بخشی (گُل‌افروز). ترک‌زبان و از اعقاب ترکان سلجوقی مهاجر شمال خراسان بود. شیوۀ او در نواختن دوتار و خواندن آواز همانند شیوۀ پدرش بود. از نسل هشتم خانواده‌ای بود که در کار نواختن دوتار و خواندن آواز بودند. دوتار او ۱۰۵ سال قدمت دارد و از پدربزرگش محمدولی، که حافظ قرآن بود، به ارث مانده است. حمرا، براساس سنت نیاکانش، با دوتاری می‌نواخت که وترهای آن ابریشمین بود. این دوتار ۶۰ سال در دست او بود، و پس از او نیز فرزندش، روشن، آن را نگهداری می‌کند. از مهم‌ترین بخشی‌های شمال خراسان بود و در نواختن دوتار، خواندن آواز و داستان‌ها و روایت‌ها شیوه‌ای منحصر به فرد داشت. سرعت، مهارت بسیار، مضراب‌های پُر و اجرای فرازهای بسیار پیچیده در دوتار و آواز از ویژگی‌های حرفه‌ای او بود. در نقّالی نیز متبحّر بود و در روایت داستان‌ها و اجرای آواز تکنیک‌ها و تحریرهای منحصربه‌فردی داشت.