پوگاچف، یملیان (ح ۱۷۴۲ـ۱۷۷۵)

پوگاچُف، یِمِلیان (ح ۱۷۴۲ـ۱۷۷۵)(Pugachov, Yemelyan)

رهبر شورش بزرگ قزاق‌ها و دهقانان روسیه (۱۷۷۳ـ۱۷۷۵). از قزاق‌های دون و شخصی بی‌سواد بود که در نبردهای نهایی جنگ هفت‌ساله (۱۷۵۶ـ۱۷۶۳)، لشکرکشی روسیه به لهستان (۱۷۶۴) و جنگ روسیه ـ ترکیه (۱۷۶۸ـ۱۷۷۴) شرکت داشت. او در یکی از نبردها به‌شدت زخمی و معلول شد و سه سال بعد پس از بهبودی به جمع قزاق‌هایی پیوست که شورش ۱۷۷۲ آن‌ها سرکوب شده بود. پوگاچُف نیروی بزرگی از قزاق‌ها، دهقانان، معدنچیان و کارگران ناراضی را گردآورد و در منطقۀ اورال علیه دولت مرکزی روسیه قیام کرد و پس از تصرّف چند شهر و به آتش‌کشیدن قازان، در چند نبرد از نیروهایی که کاترین دوم ملکۀ روسیه برای مقابله با او فرستاده بود، شکست خورد و سرانجام براثر خیانت برخی از همراهانش به اسارت نیروهای روسیه درآمد و به مسکو انتقال یافت و در آن‌جا اعدام شد.