بک، لیو (۱۸۷۳ـ۱۹۵۶)
بِک، لِئو (۱۸۷۳ـ۱۹۵۶)(Baeck, Leo)
| لیو بک Leo Baeck | |
|---|---|
| زادروز |
لهستان ۱۸۷۳ م |
| درگذشت | ۱۹۵۶ م |
| ملیت | یهودی |
| شغل و تخصص اصلی | متکلم |
| آثار | جوهر یهودیت |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه های غیراسلام |
متکلم[۱] یهودی، خاخام (ربّی)[۲]، و مورخ[۳] آلمانی. از نمایندگان برجستۀ یهودیت[۴] متکی به سنت بود. او اصول عقاید خود را در اثر بزرگش جوهر یهودیت[۵] (۱۹۰۵) توضیح داد. در ۱۹۳۳ به ریاست جامعۀ یهودیان آلمان انتخاب شد و در این مقام در انتقال بسیاری از کودکان به انگلستان و رهایی آنان از زجر و تعقیب نازی‌ها کوشید. او را پس از بارها بازداشت سرانجام در اردوگاه کار اجباری تِرِزینشتات[۶] زندانی کردند، اما در آن‌جا نیز به تعلیم اعضای جامعۀ پیرو خود ادامه داد. بک از مهلکۀ هولوکاست (قتل‌عام یهودیان)[۷] جان به‌در برد و سال‌های پایانی عمرش را در لندن گذراند. بک در پوزِن[۸] (پوزنان[۹] کنونی در لهستان) به‌دنیا آمد. خادم تشکل‌های دینی یهودی در اُپلِن[۱۰] (۱۸۹۷)، دوسلدورف[۱۱] (۱۹۰۷) و برلین (۱۹۱۲) شد و در برلین به تدریس و سخنرانی در لِئرانشتالت[۱۲] (مدرسۀ دینی یهودیت مترقی) پرداخت. سپس، مدرس کالج هبرو یونیون[۱۳] در امریکا شد. در انگلستان، مؤسسۀ مطالعات یهودی دانشگاه لندن را به افتخار او کالج لئو بِک[۱۴] نامیده‌اند.