زاکس، یولیوس فون (۱۸۳۲ـ۱۸۹۷)
زاکْس، یولیوس فون (۱۸۳۲ـ۱۸۹۷)(Sachs, Julius von)
گیاه‌شــــناس آلمانــــی و فیزیولوژیست گیاهی. چندین روش آزمایشگاهی مهم را ابداع کرد و نشان داد که فتوسنتز در کلروپلاست[۱] (اندامک حاوی کلروفیل[۲]) صورت می‌گیرد و فرآوردۀ آن اکسیژن است. برخی از روش‌های او هنوز کارایند، مانند روش سادۀ یُد که از آن برای نشان‌دادن وجود نشاسته در برگ کامل استفاده می‌کنند. زاکس در برسلاو[۳]، واقع در سیلزی[۴]، زاده شد. در دبیرستان برسلاو تحصیل کرد، ولی به‌سبب درگذشت والدین خود مجبور به ترک زودهنگام مدرسه شد. در ۱۸۵۰، در پراگ[۵] دستیار یوهانس پورکینیه[۶]، متخصص فیزیولوژی، شد. بعدها تحصیلات خود را ادامه داد و در ۱۸۵۶ دکترا گرفت. در ۱۸۵۷، به‌سمت مدرس فیزیولوژی گیاهی منصوب شد که نخستین سمت او در آلمان نیز بود. در ۱۸۵۹، در مقام دستیار فیزیولوژی گیاهی به دانشکدۀ کشاورزی و جنگل‌داری تاراند[۷] و در ۱۸۶۱، برای تحقیق به دانشکدۀ کشاورزی پاپلسدورف[۸] رفت. در ۱۸۶۷، استاد فرایبورگ[۹] و در ۱۸۶۸، استاد گیاه‌شناسی در دانشگاه وورتسبورگ[۱۰] شد. دانشجویانی که از سراسر اروپا برای درس‌خواندن در کلاس‌های او حاضر می‌شدند، او را استادی برجسته و مؤثر می‌دانستند.