ضد اسهال

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ضدّ اسهال (antidiarrhoeal)

هر نوع مادۀ مهارکنندۀ اسهال. روش درمان اسهال با توجه به عامل ایجاد آن انتخاب می‌شود. مصرف گروهی از این داروها، شامل مشتقات تریاک[۱]، کدئین[۲]، و آتروپین[۳]، با کاستن از حرکات روده و فعالیت عضلات جدار روده باعث بروز یبوست می‌شوند. عوامل حجیم‌کننده، مثل الیاف گیاهی ازجمله متیل سلولز، مایعات را جذب می‌کنند. برای درمان برخی از عفونت‌های منتشر، ازجمله حصبه[۴]، سالمونلا[۵] (سالمونلوز)، و التهاب عفونی روده[۶]، داروهای پادزی تجویز می‌شوند. در حال حاضر، اساس درمان اسهالِ حاد جایگزین‌کردن آب و الکترولیت‌های بدن است. درمان اسهال مزمن، که در برخی از بیماری‌های روده ازجمله بیماری کرون[۷]، التهاب رودۀ بزرگ (کولیت[۸])، و بیماری سلیاک[۹] دیده می‌شود، داروهای ضدِ اسپاسم، کورتیکواستروئیدها، و رژیم‌های غذایی خاص است.

 


  1. opiates
  2. codeine
  3. atropine
  4. typhoid fever
  5. salmonella
  6. infective enteritis
  7. Crohn’s Disease
  8. colitis
  9. Coeliac Disease