رالفینگ
رالْفینْگ (Rolfing)
در طب جایگزین[۱]، روشی برای دست‌ورزی[۲] عمقی ماهیچه‌ها. این روش را آیرا رالف[۳]، فیزیولوژیست امریکایی، در دهۀ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ ابداع کرد. این روش در اصلاح ناموزونی‌های حالت ایستادن[۴]، حرکات بدنی ناشی از جاذبۀ زمین، و بهبودی سفتی و انعطاف‌ناپذیری ماهیچه‌ها کاربرد دارد. این روش درمانی هم‌پیوندی ساختاری[۵] نامیده می‌شود و هدف از آن دستیابی به بهبودی سلامت عمومی و شادابی است.